Surma Przemysław „Surpiko”

Rocznik 1977, urodzony w Międzyrzeczu Podlaskim lublinianin, mieszkający na wsi w okolicy Lasów Kozłowieckich. Snycerz, inżynier, konserwator zabytków architektury, były urzędnik. Od czasu do czasu także ilustrator i autor komiksów publikujący zarówno w wydawnictwach oficjalnych, jak i w magazynach mniej lub bardziej alternatywnych.

Jako Surpiko debiutuje w 1996 roku na łamach, współredagowanego przez siebie, ulotnego kserowanego art-zina „Morderca, Dziewczynka i Roślinka”. Oprócz, typowych dla okresu bolesnego dojrzewania, niezrozumiałych, ociekających czarnym i złym humorem obrazków, oraz rymowanej poezji miłosnej, na łamach pisma ukazują się komiksy o włochatych balonikach, w bardzo wąskich kręgach uznawane za „niemal kultowe”.

W piątym numerze „Mordercy... (przygotowywanym w roku 2000) w „Uniwersum Włochatych Baloników” pojawia się nowy, porażający przenikliwą inteligencją białoczarny charakter – detektyw Hmmarlowe. Niestety numer ten (ani żaden następny) ostatecznie nie ukazuje się, a nowy superbohater poczekać musi jeszcze kilka lat na swój debiut. Okazja pojawia się w 2005 roku. W tzw. nieodżałowanym konkursie wrakowym Hmmarlowe staje w szranki m.in. z „Gangiem Wąsaczy” Marka Lachowicza, „Blakim” Mateusza Skutnika i bohaterami Marka Turka. Zachęcony pozytywnym przyjęciem, prezentuje tajniki swoich śledztw w dłuższych historiach drukowanych w „Opowieściach tramwajowych” (2006) i na łamach „Maszina” (2006-2009).

W 2009 roku debiutuje w pełnometrażowym albumie pt. „Hmmarlowe i niedole Julitty”. Inne surpikowe komiksy można znaleźć w „Chichocie”, „Jeju”, „Kartonie”, a także w antologii „Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o piłce”. Surpiko jest także autorem scenariuszy komiksowych. Współpracuje ze swoim bratem Marcinem (w 2008 r. wspólnie zdobyli Grand Prix w konkursie na komiks o tematyce ekonomicznej) i Jakubem Mazerantem.